Lorem Ipsn gravida nibh vel velit auctor aliquet.Aenean sollicitudin, lorem quis bibendum auci elit consequat ipsutis sem nibh id elit

FOLLOW ME

TWITTER GPLUS FACEBOOK BEHANCE PINTEREST

Technique

Home  /  Technique

“Porselein bleek echt een heel ander materiaal te zijn dan klei met chamotte en vergde veel oefening en geduld. Ik kreeg het porseleinvirus te pakken en ben daar gelukkig nooit meer van genezen.”

Over de inhoud mijn werk is al veel gezegd en geschreven maar er zijn nog weinig woorden gewijd aan de bijzondere techniek die ik toepas. Opgeleid als beeldhouwer en niet als keramist ben ik op een zeker moment met klei gaan werken als medium om mijn beelden vorm te geven.

Ik zocht naar een materiaal waaraan ik kon blijven schaven en rommelen tot  het naar mijn zin was en kwam daarbij uit bij klei. Aanvankelijk was dat een klei met chamotte waarbij ik een glazuur als huid gebruikte. Naarmate mijn beelden steeds meer mensbeelden werden begon ik glazuur als een beperking te zien, het was een glimmende laag die afstand creëerde in plaats van de verfijning in de gezichten te laten zien.  Bij toeval kwam ik in aanraking met porseleinklei en besloot daar eens mee te gaan experimenteren.  Porselein bleek echt een heel ander materiaal te zijn dan klei met chamotte en vergde veel oefening en geduld. Ik kreeg het porseleinvirus te pakken en ben daar gelukkig nooit meer van genezen.

Massief opbouwen

Voor wie het interessant vindt zal ik een kijkje in de keuken geven over de techniek van het werken met porselein klei. In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt werk ik niet met mallen en gietklei. Mijn basismateriaal is porseleinmassa en met name Royal Porcelain. Ik boetseer zoals een beeldhouwer: massief en soms op een armatuur. Porselein heeft de neiging om in te zakken en moet daarom een poosje ‘staan’ voordat je de juiste basis kunt neerzetten. Als dat in orde is ga ik steeds verder detailleren met soms stukjes van nog geen millimeter. Ik werk altijd met een paar kleine spateltjes om die details te vormen en werk daarbij met een natte kwast om de oppervlaktes strak te maken.  Hiermee verlies je weer detail waardoor je weer met je gereedschapje aan de gang moet en zo herhaal je dat een paar keer.  Ieder detail moet wel drie keer nagelopen worden om de juiste scherpte te krijgen.

Uithollen, drogen en stoken

Voordat het werk kan drogen en de oven in kan moet het uitgehold worden. Massieve beelden kunnen niet gestookt worden want dan springen ze uit elkaar. Dat betekent dat het werk dat af is in stukken gesneden moet worden om de binnenste massa er uit te halen. Na het uithollen moet alles weer zorgvuldig  in elkaar gezet worden. De randen die tegen elkaar gaan komen worden ingekrast en ingesmeerd met een speciaal kleipapje en dan stevig tegen elkaar gedrukt. Die randen worden met een soort visgraat in elkaar gewerkt en vervolgens weer netjes afgewerkt  zodat je niet meer ziet waar er gesneden is. Zeker bij porselein is het lastig om dat onzichtbaar te doen omdat porselein hoog gestookt  (1250 graden) wordt en enorm krimpt, in totaal wel zo’n 20 %. Iedere detail wordt daardoor veel zichtbaarder, ook degene die je niet wilt laten zien.

Na het uithollen moet het werk voorzichtig gedroogd worden om scheuren te voorkomen en ik laat het vaak drogen in een soort plastic tent waardoor het werk gelijkmatig droogt. Daarna gaat het in mijn oven en stook ik het voorzichtig naar 1250 graden. Als er vormen zijn die kunnen zakken maak ik daar steuntjes voor van hetzelfde porselein die gelijk mee krimpen. Porselein bereikt in de oven het smeltpunt waardoor het zijn mooie uiterlijk krijgt. Hierdoor kunnen ook vervormingen optreden en door de juiste steunen te maken kun je dit grotendeels voorkomen.  Na twee dagen mag de oven weer open en kan ik met ingehouden adem kijken of het resultaat naar mijn zin is….